متاسفانه یکی از دردناکترین تجربههایی که صاحبان سگ ممکن است با آن مواجه شوند، وضعیت سگ مریض است. سگها نیز همانند انسانها، به انواع بیماریها مبتلا میشوند. برخی از این بیماریها خفیف و قابل درمان هستند، اما برخی دیگر میتوانند جدی بوده و حتی باعث مرگ حیوان شوند. بنابراین، آشنایی با علائم بیماریهای سگ بسیار مهم است تا در صورت مشاهده هرگونه مشکل، سریعا اقدام کنید. این علائم میتوانند متنوع بوده و بسته به نوع بیماری، متفاوت باشند. برخی از این علائم شامل تغییر در رفتار، کاهش اشتها، اسهال، استفراغ، تب، خستگی، درد و ناراحتی هستند.
با شناخت این علائم و اقدامات پیشگیرانه مانند واکسیناسیون و مراقبتهای بهداشتی مناسب، میتوان از ابتلای سگ به بیماریهای مختلف جلوگیری کرد. اما در صورت مشاهده هرگونه مشکل در سگ خود، بهترین اقدام مراجعه سریع به دامپزشک است تا از بروز عوارض جدی جلوگیری شود.
چگونه بفهمیم سگمان مریض است
آگاهی از علائم بیماری در سگها و واکنش به موقع به آنها، اهمیت بسیار زیادی در حفظ سلامتی این حیوانات دارد. به عنوان کسی که از سگ نگهداری میکنید، وظیفه شما این است که بتوانید تغییرات ظاهری و رفتاری در این حیوانات را به درستی تشخیص داده و در صورت بروز هر گونه علائم بیماری، بلافاصله اقدامات لازم را انجام دهید. اولین و مهمترین قدم در این راستا، آشنایی با شایعترین علائم بیماری در سگها است.
برخی از رایجترین علائم مریضی سگها، عبارتند از:
1-تغییر در رفتار: سگهای بیمار ممکن است بیحال، افسرده یا پرخاشگر باشند. آنها ممکن است کمتر از معمول بازی کنند، فعالیتهای خود را کاهش دهند یا خیلی بیشتر بخوابند. در مقابل، برخی سگها ممکن است پرتحرکتر و پرخاشگرتر شوند.
2-تغییر در عادات غذایی: کاهش اشتها، افزایش اشتها یا تغییر در نوع غذای مورد علاقه، میتواند نشانه بیماری باشد. سگهای بیمار ممکن است از غذاهایی که قبلا دوست داشتند، اجتناب کنند یا آن را به میزان کمتری بخورند.
3-تغییر در فعالیت بدنی: کاهش فعالیت، خستگی زودرس یا افزایش فعالیتهای غیرعادی، از دیگر نشانههای بیماری هستند. سگهای بیمار ممکن است کمتر از معمول بازی کنند یا به طورغیرعادی فعالیت زیادی داشته باشند.
4-علائم جسمی: اسهال، استفراغ، سرفه، عطسه، تب، خارش یا زخمهای پوستی، میتوانند نشانههای بیماری در سگها باشند. این علائم ممکن است به تنهایی یا به همراه سایر علائم بروز کنند.
در صورت مشاهده هر یک از این علائم، حتما با دامپزشک مشورت کنید. زیرا تشخیص به موقع بیماری و درمان سریع آن، نقش بسزایی در بهبود سگ و جلوگیری از پیشرفت بیماری دارد. دامپزشک با معاینه و انجام آزمایشهای لازم، میتواند علت بیماری را تشخیص داده و درمان مناسب را تجویز کند. همچنین در صورت لزوم، دامپزشک داروهای ضروری را تجویز کرده و به شما، آموزشهای لازم در مورد روشهای مراقبت از سگ طی دوره درمان را ارائه دهد.
بیماری سگ در جدول
بیماری سگ در جدول، شامل سالک و پاروا است که این بیماریها با علائم و نشانههای مختلف همراه هستند. سگها به طور طبیعی موها و برخی از مناطق بدن خود را با زبانشان تمیز میکنند، اما اگر این کار را دائما و به حالت وسواس گونهای انجام میدهند، میتواند نشانهای از این باشد که چیزی آنها را اذیت میکند یا دچار درد و ناراحتی خاصی هستند. این علائم معمولا با بروز خارش یا آلرژیهای پوستی مرتبط هستند. به ویژه اگر این علائم نزدیک پای آنها باشد، آن منطقه را لیس میزنند یا گاز میگیرند که این موارد، میتوانند نشان دهنده درد داخلی نیز باشد.
"کتی فینلی"، نویسنده و مربی سگ، میگوید: حیوانات اغلب محلی را که درد میکند، لیس میزنند، حتی اگر زخم خاصی هم وجود نداشته باشد. شما باید به دقت آن منطقه را نگاه کرده و با ملایمت بررسی کنید.
اگر سگ به طور مداوم یک منطقه خاص از بدن خود را لیس میزند یا آن را گاز میگیرد، نیاز است که صاحب سگ با دقت این منطقه را بررسی کند و در صورت مشاهده هر گونه علامت آلرژی، خارش یا تحریک پوستی، سریعا به دامپزشک مراجعه کند تا علت شناسایی شده و درمان مناسب انجام شود. در غیر این صورت، این مسائل میتوانند به مشکلات جدیتری منجر شوند. مراقبت دقیق و به موقع از سلامت سگ، میتواند از بروز چنین مشکلاتی پیشگیری کند.
بیماری کشنده سگ
بیماریهای کشنده و خطرناکی در بین سگها رایج هستند که در ادامه به برخی از آنها اشاره میکنیم:
بیماری هاری: نوعی بیماری کشنده است که توسط ویروس هاری ایجاد میشود. این ویروس معمولا از طریق گزش یا خراش حیوانات مبتلا به هاری، به انسان منتقل میشود. بیماری هاری در سگها یکی از شایعترین بیماریها بوده و میتواند از طریق ادرار، بزاق یا خون آلوده این حیوانات به انسان سرایت کند.
علائم اولیه بیماری هاری در سگها شامل تغییر در رفتار، بیقراری، پرخاشگری و تحریک پذیری است. با پیشرفت بیماری، سگها ممکن است دچار بیاشتهایی، تغییرات اخلاقی مانند پرخاشگری یا انزوا و در نهایت رفتارهای غیرعادی و نامنظم شوند. در مراحل پیشرفته، آب دهان حیوان افزایش مییابد و ممکن است بیاختیار بزاق از دهان آنها خارج شود.
بیماری هاری در سگها در صورت عدم درمان به سرعت پیشرفت میکند و به طور معمول ظرف یک هفته تا ده روز منجر به مرگ میشود. متاسفانه پس از بروز علائم بالینی، هاری در انسان و حیوانات درمان ناپذیر است و منجر به مرگ میشود. البته این موضوع را هم در نظر داشته باشید که در صورت خوردن موی سگ توسط انسان می تواند وی را دچار بیماری های حاد گوارشی نماید که با توجه علائم خوردن موی سگ در انسان می توان برای درمان وی اقدامات لازم را انجام داد.
دیستمپر: دیستمپر یکی از بیماریهای بسیار شایع و خطرناک در میان سگها است که در گذشته باعث مرگ و میر زیادی در جمعیت سگها شده است. این ویروس از طریق ترشحات تنفسی، مدفوع و ادرار حیوان بیمار منتقل میشود و میتواند به سگهای سالم نیز سرایت کند. بیماری دیستمپر اغلب در فصول سرد سال مانند زمستان و پاییز بروز میکند و با تضعیف سیستم ایمنی بدن حیوان، باعث از پا درآمدن او میشود. سگهای جوان و نوزاد که هنوز واکسینه نشدهاند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
روند انتقال این ویروس به این صورت است که ابتدا ذرات آلوده از طریق عطسه و سرفه حیوان بیمار به گرههای لنفاوی سگ سرایت میکند و سپس در عرض 2 تا 5 روز کل بدن او را درگیر میکند. پس از 6 تا 9 روز، ویروس در خون حیوان مشاهده میشود. این بیماری در مراحل بعدی به دستگاههای تنفسی، گوارشی و عصبی نیز آسیب میرساند.علائم این بیماری شامل تب، افسردگی، بیاشتهایی، از بین رفتن پوست کف پا، چرک در اطراف چشمها، اسهال، عطسه و لرزش و بیتعادلی در راه رفتن است که 3 تا 6 روز پس از ابتلا ظاهر میشود.
درمان خاصی برای دیستمپر وجود ندارد و تنها راه مقابله با آن، استفاده از سرمهای غذایی است که میتواند آب و مواد مغذی از دست رفته بدن سگ را جبران کند و به تقویت سیستم ایمنی حیوان کمک کند. دوره این بیماری معمولا 10 روز است و اگر سگ بتواند این مدت را پشت سر بگذارد، شانس بهبودی او افزایش مییابد. همچنین باید توجه داشت که این ویروس در برابر نور آفتاب و حرارت از بین میرود. پیشگیری و واکسیناسیون به موقع سگها، میتواند از انتقال این بیماری کشنده جلوگیری کند.
بیماری پاروا: پاروا یک بیماری بسیار خطرناک برای سگها است که باعث اسهال شدید و خونی، تهوع، استفراغ و التهاب شدید روده میشود. این ویروس بسیار مقاوم و پایدار بوده و میتواند روی سطوح مختلف برای مدت طولانی زنده بماند.
درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد؛ اما واکسیناسیون میتواند تا حد زیادی از ابتلای سگ به آن جلوگیری کند. حتی سگهایی که قبلا واکسینه شدهاند نیز ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. برای از بین بردن این ویروس در محیط نیز باید از مخلوط وایتکس و آب یا قرار دادن سطوح در معرض نور مستقیم خورشید استفاده کرد.
بیماری سالک: این بیماری توسط پشههای خاکی منتقل شده و باعث ایجاد عوارض جدی در سگها میگردد. عمده علائم این بیماری شامل تب، کسالت، ریزش موها و ایجاد زخمهایی بر روی پوست حیوان است. در صورت عدم درمان مناسب، این زخمها میتوانند به سمت ارگانهای داخلی نیز گسترش یافته و منجر به عواقب جبران ناپذیری شوند.
درمان این بیماری با استفاده از داروهای ضد ویروسی و مدیریت علائم آن انجام میشود. همچنین پیشگیری از طریق کنترل جمعیت پشههای ناقل و استفاده از حشره کشهای مناسب در محیط زندگی سگها نیز بسیار مهم است.
بیماری لایم: لایم یکی دیگر از بیماریهای خطرناک و کشنده در سگها است که توسط کنهها منتقل میشود و میتواند برای مدت زیادی در بدن آنها بدون ایجاد علائم ظاهری باقی بماند.
اصلیترین مشکلی که این بیماری برای سگها ایجاد میکند، التهاب مفاصل است. سگهای مبتلا به این بیماری، به دلیل درد و آسیب به مفاصل، با لرزش و عدم تعادل مواجه میشوند. اگر این بیماری درمان نشود، میتواند به مشکلات جدیتری مثل اختلال در سیستم عصبی و نارسایی کلیه منجر شود.
برای پیشگیری از ابتلای سگها به بیماری لایم، بهترین راه این است که آنها را در مناطقی که کنهها حضور دارند، نبرید. در صورت لزوم، استفاده از قلادهها و اسپریهای ضد کنه نیز مفید است. همچنین توجه به نظافت سگها یکی دیگر از راهکارهای موثر برای جلوگیری از این بیماری است.
به طور کلی، آگاهی از علائم بیماریهای سگ و واکنش سریع به آنها، نقش بسیار مهمی در حفظ سلامت و بهداشت این حیوانات دارد. با مراقبت مناسب و مشاوره با دامپزشک، میتوانید از زندگی سالم و فعال سگهای خود اطمینان حاصل کنید. همچنین اقدامات پیشگیرانه مانند واکسیناسیون، کنترل انگلها و تغذیه مناسب نیز از بروز بیماریهای مختلف در سگها جلوگیری میکند. با مراقبت دائمی و توجه به هر تغییر در رفتار و سلامت سگ، میتوانید از بروز مشکلات جدی در آینده پیشگیری نمایید. برخی از علائم اولیه و غیرعادی در سگها، نشانه بروز بیماریهای جدی هستند که باید مورد بررسی قرار گیرند و در صورت ادامه دار شدن این علائم، باید اقدامات درمانی و پیشگیرانه را در نظر بگیرید.
انتقال ویروس پاروا از سگ به انسان
ویروس پاروا یکی از بیماریهای ویروسی شایع در سگها است که عمدتاً بر روی سیستم گوارشی و خون آنها تأثیر میگذارد. این ویروس عضوی از خانواده پاروویروسها بوده و به شدت مسری است. توجه داشته باشید که ویروس پاروا به طور مستقیم از سگ به انسان منتقل نمیشود. در واقع، این ویروس فقط میتواند نژاد سگها را تحت تأثیر قرار دهد و هیچ گونه شواهدی مبنی بر انتقال آن به انسان وجود ندارد.
ویروس پاروا عمدتاً از طریق تماس با مدفوع سگهای آلوده منتقل میشود. سگهای مبتلا، پاروا ویروس را از طریق مدفوع خود به محیط اطراف انتقال میدهند و این ویروس میتواند تا چند روز بر روی سطوح مختلف زنده بماند. در صورتی که سگ دیگری با این سطوح یا مواد آلوده تماس پیدا کند، احتمال ابتلای او به ویروس پاروا بسیار بالا میرود. این ویروس در محیط طبیعت زنده میماند، بنابراین بسیار مهم است که صاحبان سگها به بهداشت عمومی توجه کنند و از تماس سگهای خود با سطوح آلوده جلوگیری کنند.
همانطور که گفتیم، ویروس پاروا به انسان منتقل نمیشود، ولی میتواند عواقب جدی برای سگها داشته باشد. علائم بیماری پاروا شامل استفراغ، اسهال خونی، کم آب شدن بدن و افت شدید انرژی است که میتواند منجر به مرگ سگها شود. بنابراین، در صورتی که سگ شما علائمی از بیماری پاروا را نشان دهد، فوری باید به دامپزشک مراجعه کنید. اطمینان از واکسیناسیون مناسب و به موقع سگها، یکی از بهترین راههای پیشگیری از این بیماری است.
پیشگیری از ویروس پاروا شامل مراقبتهای بهداشتی متناسب با سن و نژاد سگ، رژیم غذایی مناسب و نظافت دائمی محیط زندگی حیوان است.
چگونه بفهمیم سگ هاری دارد
تشخیص بیماری هاری در سگها موضوعی بسیار مهم و حساس است. هاری یک بیماری جدی است که اثرات خطرناکی بر روی انسانها و حیوانات دارد. ویروس هاری، معمولاً از طریق گاز گرفتن یا خراش به بدن منتقل میشود و میتواند آسیبهای جدی به سیستم عصبی وارد کند. برای تشخیص هاری، باید به چندین علامت کلیدی توجه کنید.
یک سگ هار معمولاً تغییراتی در رفتار خود نشان میدهد. این تغییرات میتواند شامل افزایش تحریکپذیری، عدم همکاری و رفتارهای غیرمعمول باشد. سگهایی که به هاری مبتلا میشوند، معمولا نسبت به عوامل خارجی مانند صداها یا فعالیتهای روزمره حساستر میشوند. یکی دیگر از نشانههای شایع بیماری هاری، تغییرات در اشتهای سگ است. برخی سگهای هار از غذا خوردن اجتناب میکنند و برخی دیگر به دلیل درد و شدت ناراحتی که دارند، دچار هیجان میشوند.
از دیگر علائم رایج بیماری هاری، ترس و اجتناب از آب است. در مراحل پیشرفتهتر نیز سگ در بلع غذا مشکل پیدا میکند و در نتیجه نمیتواند آب یا غذا بخورد. از دیگر نشانههای معمول هاری، وجود ترشحات در دهان است که میتواند در تشخیص بیماری به شما کمک کند.
بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به هاری، واکسیناسیون منظم است. تزریق واکسن از ابتلا به ویروس هاری جلوگیری میکند و برای سلامت سگ و اعضای خانواده ضروری است. اگر احتمال میدهید که سگ شما به بیماری هاری مبتلا شده است، سریعاً به دامپزشک مراجعه کنید. دامپزشک میتواند با معاینه دقیق و انجام آزمایشهای لازم، تشخیص صحیح و سریعتری ارائه دهد.
علائم بهبود بیماری پاروا
یکی از بیماریهای جدی در سگها، بیماری پاروا بوده که نیازمند توجه و درمان سریع است. تشخیص زودهنگام و درمان صحیح میتواند به بهبود سریعتر سگ مبتلا کمک کند. علائم بهبودی از بیماری پاروا ممکن است طی چند روز بعد از شروع درمان ظاهر شود و صاحبان سگها باید به این علائم توجه ویژهای داشته باشند.
اولین علامت بهبودی، افزایش اشتها در سگ است. افزایش اشتها نشاندهنده توانایی بهتر سیستم گوارشی سگ در هضم غذا است. به دنبال این نشانه، سگها معمولاً بیشتر فعالیت میکنند و انرژی بیشتری از خود نشان میدهند. همچنین یکی از نشانههای مهم بهبودی، بازگشت سگ شما به فعالیتهای روزمره خود است.
تحول در رفتار سگ نیز یک علامت مهم دیگر است. سگهایی که قبل از بهبودی به دلیل بیماری پاروا خسته و بیحال بودند، معمولاً با بهبود بیماری، دیگر هیچگونه ناآرامی و افسردگی را نشان نمیدهند و نسبت به صاحبان خود احساس دوستی بیشتری دارند. سگهایی که علائم بهبودی را نشان میدهند، ممکن است علاقه بیشتری به بازی نشان دهند.
علاوه بر این، بهبود در وضعیت هیدراتاسیون نیز از نشانههای مهم بهبودی است. بررسی منظم ترشحات، رنگ و قوام مدفوع نیز میتواند به صاحبان سگها کمک کند تا روند بهبودی سگ خود را ارزیابی کنند.
استراحت کافی نیز از دیگر علائم سگهای در حال بهبودی است. بهطور کلی، بعد از گذشت یک تا دو هفته از شروع درمان و بهبودی سگ، باید به دامپزشک مراجعه کرده و از سلامتی حیوان اطمینان حاصل نمایید. درمان زودهنگام بیماری پاروا میتواند به افزایش شانس بهبودی و حفظ سلامت سگ کمک کند.
نشانههای مرگ سگ
تشخیص مرگ یک سگ کاری دشوار و احساسی است. این موضوع برای صاحب حیوان خانگی نیز بسیار سخت و دردناک خواهد بود. برخی نشانههای خاص میتوانند نشاندهنده نزدیک بودن مرگ سگ باشند. صاحبان سگها باید با این علائم آشنا باشند تا در صورت لزوم بتوانند به سگ خود کمک کنند و از او به نحو مؤثری مراقبت نمایند.
اولین نشانهای که ممکن است به وقوع مرگ سگ اشاره کند، تغییرات رفتاری است. سگها ممکن است به تدریج از فعالیتهایی که قبلاً لذت میبردند، اجتناب کنند. کاهش اشتها و نوشیدن آب به مقدار کمتر از حد معمول نیز میتواند نقطه آغاز این نشانه باشد. این رفتار معمولاً به دلیل احساس درد یا ناراحتی ایجاد میشود.
دومین نشانه مهم، تغییر در وضعیت فیزیکی سگ است. سگهایی که به مرحله پایانی حیات خود نزدیک میشوند، ممکن است علائم بارزتری مانند افزایش تنش عضلانی یا کاهش قدرت تحرک را نشان دهند. در این مرحله، هر گونه حرکت دردناک میتواند علامتی از نزدیک شدن به مرگ باشد. در این حالت، لازم است تا صاحب سگ با دقت بیشتری به نشانههای حیوان توجه کند و مشورت با دامپزشک را جدی بگیرد.
سومین نشانه مرگ ممکن است ظهور علائم فیزیکی خاص باشد. سگها در مرحله پایانی زندگی خود معمولا دچار مشکلات تنفسی، نشانههای عفونی، تشنج یا ترس میشوند. بهویژه اگر سگ شما تغییرات ناشی از درد را تجربه کند، احتمالا در تماس با چیزهای گرم یا سرد حساستر میشود. همچنین در این مرحله، مشکلاتی در ادرار و مدفوع نیز ایجاد میشود که بر روی وضعیت سلامت کلی حیوان تأثیرگذار است.
در نهایت، تنها از طریق بررسی دقیق وضعیت سگ و مشورت با دامپزشک میتوانید به تشخیص صحیح دست یابید. دامپزشک وضعیت عمومی سگ را بررسی کرده و در صورت لزوم، مشاورههای مناسبی را برای حیوان خانگی شما ارائه میدهد.
تب سگ را چگونه بفهمیم
تب در سگها یک علامت کلیدی از عفونت، بیماری یا پاسخ ایمنی به شرایط غیرمعمول است. تشخیص تب در سگها معمولاً از طریق نظارت بر رفتار و علائم فیزیکی آنها انجام میشود. دمای عادی بدن سگ معمولا بین ۳۸.۳ تا ۳۹.۲ درجه سانتیگراد (۱۰۱ تا ۱۰۳ درجه فارنهایت) است. اگر دما بالاتر از این مقادیر باشد، به احتمال زیاد سگ دچار تب شده است.
سگها معمولاً در هنگام تب به عوامل محیطی مانند گرما بیشتر حساس هستند. برخی علائم شایع تب در سگها شامل بیحالی، کاهش انرژی و تغییر در اشتها است. سگهایی که مبتلا به تب هستند، تمایل کمتری به خوردن غذا نشان میدهند و ممکن است بیشتر از حد معمول بخوابند. این نشانهها به طور خاص در سگهای جوان و سالم مشاهده میشود و میتوانند در تشخیص تب کمک کند.
دیگر علائم شایع تب شامل خمیازههای مکرر، افزایش تنفس و کاهش فعالیت است. سگهایی که دچار تب میشوند، معمولا تمایل دارند نزدیک به مکانهای خنکتر قرار گیرند و یا به دنبال سایه هستند. همچنین تب در سگها ممکن است با نشانههایی مانند سرد بودن نوک بینی یا سفت شدن پوست بدن همراه باشد.
صاحب سگ قبل از هر گونه اقدام، باید به یک دامپزشک مراجعه کند. دامپزشک میتواند با استفاده از آزمایشهای لمسی و آزمایش خون، وضعیت سگ را بررسی کند و علت تب را تشخیص دهد. درمان تب در سگها به علت آن بستگی دارد و ممکن است شامل داروهای ضد التهابی، مایعات و تغذیه مناسب باشد.
جدول واکسیناسیون سگ
واکسنها بخش مهمی از مراقبتهای بهداشتی سگها هستند و سلامت و ایمنی آنها را تضمین میکنند. جدول واکسیناسیون معمولاً شامل واکسنهای اصلی و مکمل است که بر اساس سن، نژاد و وضعیت سلامتی سگ تعیین میشود. این جدول به صاحبان سگها کمک میکند تا بدانند چه زمانهایی باید سگهای خود را واکسینه کنند و تزریق کدام واکسنها برای آنها ضروری است.
واکسیناسیون اولیه معمولاً از سنین ۶ تا ۸ هفتگی شروع میشود. این واکسنها شامل واکسنهای پاروا، دیستمپر و هپاتیت هستند. این واکسنها به مدت ۴ تا ۶ ماه و با فاصلههای یک ماهه به تولهسگها تزریق میشوند. در سن ۱۲ تا ۱۶ هفتگی نیز سگها باید واکسن هاری دریافت کنند.
پس از اتمام دوره واکسیناسیون اولیه، سگها باید به طور مرتب واکسنهای تقویتی را تزریق کنند. این واکسنهای تقویتکننده معمولاً باید سالی یکبار یا هر سه سال یکبار (بسته به نوع واکسن) تزریق شوند.
صاحبان سگها باید در صورت مشاهده هرگونه علائم غیرمعمول در حیوان خانگی خود، به دامپزشک مراجعه کنند تا از وضعیت ایمنی و بهداشت سگ اطمینان حاصل کنند. برنامهریزی واکسیناسیون مناسب و به موقع نیز برای حفظ سلامت سگ بسیار مهم است.