چگونه سگ را بگیر کنیم

بیشتر مردم انتظار دارند که سگ به طور طبیعی از خانه آنها محافظت کند. با این حال، به برخی از سگ‌ها آموزش داده شده است که آمدن غریبه‌ها، دلیلی برای جشن گرفتن است. بنابراین لازم است که به سگ خود، مهارت دفاع از خانه خود را آموزش دهید تا بتواند از محل زندگی شما به خوبی مراقبت کند. اکثر سگ‌ها در نهایت نگهبانی از خانه را یاد می‌گیرند، اما ممکن است به کمی کمک نیاز داشته باشند. اگر شما هم به دنبال پاسخ سوال چگونه سگ نگهبان را وحشی کنیم و یا چگونه به سگ خود مراقبت از خانه را یاد دهیم هستید تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

چگونه سگ را وحشی کنیم

وحشی کردن سگ به معنای آموزش رفتارهای تهاجمی نیست، بلکه به ایجاد غریزه‌های حفاظتی و توانمندی‌های طبیعی آن اشاره دارد. برای این کار، سگ باید از سنین پایین تحت آموزش‌هایی قرار گیرد که به او اجازه می‌دهد تا حس امنیت و وفاداری خود را نسبت به صاحبش نشان دهد. نژاد سگ نقشی اساسی در شکل‌گیری این رفتارها دارد. برخی نژادها مانند ژرمن شپارد و دوبرمن به طور طبیعی تمایل بیشتری برای محافظت دارند و با آموزش‌های مناسب می‌توانند به نگهبانان کارآمد تبدیل شوند.

اولین قدم در این روند، اجتماعی‌سازی صحیح سگ در دوران جوانی است. با قرار دادن سگ در موقعیت‌های مختلف، او می‌تواند یاد بگیرد که چگونه نسبت به تهدیدات واکنش نشان دهد. این شامل معرفی او به افراد غریبه، صداهای ناگهانی و محیط‌های جدید می‌شود. با تکرار این تجربیات، سگ یاد می‌گیرد که چه شرایطی برای او خطرناک محسوب می‌شود و چگونه باید به آن واکنش نشان دهد.

استفاده از تمرینات قدرتی و مهارتی نیز می‌تواند در اینجا مؤثر باشد. تمریناتی که به سگ اجازه می‌دهند تا غریزه‌های طبیعی خود را ابراز کند، مانند بازی‌های تعقیب و یا حتی جلوگیری از ورود غریبه‌ها به منطقه خاص می‌تواند نقش بسزایی در پذیرش رفتارهای حفاظتی و تهاجمی در سگ داشته باشد. همچنین، ایجاد ارتباط قوی و مثبت بین سگ و صاحبش نیز مهم است. سگ‌ها باید بتوانند به صاحب خود اعتماد کنند تا در مواقع ضروری مایل به دفاع از او باشند.

آموزش چگونه سگ را نگهبان کنیم

آموزش سگ برای ایفای نقش نگهبان، روشی مستمر و نیازمند توجه ویژه است. برای شروع این روند، شناسایی خصوصیات ذاتی سگ و نژاد آن اهمیت فراوانی دارد. نژادهای خاصی مانند روتوایلر و مالینویز به طور طبیعی تمایل بیشتری به نگهبانی دارند و با آموزش مناسب می‌توانند به نگهبانان قابل اعتمادی تبدیل شوند. در ابتدا، ضروری است که سگ به خوبی اجتماعی‌شده و با محیط‌های مختلف آشنا شود. سگ باید به افرادی که معمولاً با آن‌ها در تعامل است، به خوبی پاسخ دهد و به آن‌ها اعتماد کند. یکی از تکنیک‌های مؤثر، استفاده از آگاهی‌های حسّی سگ در برابر غریبه‌ها است. می‌توان با ایجاد تمریناتی که سگ را به طور طبیعی با صداهای مشکوک یا افراد غریبه مواجه کند، به او فهماند که چه موقعیتی نیاز به واکنش دارد.

تقویت مثبت نیز یکی از اصول اساسی در این روند آموزشی است. زمانی که سگ به درستی واکنش نشان می‌دهد، باید با دریافت جوایز مانند خوراکی یا محبت تشویق شود تا این رفتارها در ذهنش نهادینه شود. به تدریج، باید سگ را با موقعیت‌های واقعی و واقعیات زندگی آشنا کرد تا بتواند به خوبی واکنش مثبت نشان دهد. نکته مهم این است که آموزش باید به گونه‌ای باشد که سگ احساس آسودگی کند و اضطراب و ترس را به کمترین حد ممکن برساند.

آموزش سگ برای مراقبت از خانه

برای آموزش نگهبانی به سگ، موارد زیر را انجام دهید:

1-پیروی کردن از دستورات را به سگ خود بیاموزید: اگر حیاطی دارید که می‌توانید در آن کار کنید، از آن برای آموزش استفاده نمایید. دستورات ابتدایی مانند نشستن، بلند شدن، گرفتن و پارس کردن را به او آموزش دهید. محل خانه و اطراف آن را به سگ خود نشان دهید. بدین ترتیب او بعد از شناسایی خانه و اعضای خانواده از ورود هر غریبه‌ای به محل زندگی شما جلوگیری می‌کند.

2-سگ خود را در منطقه‌ای که باید نگهبانی کند، تنها بگذارید: وقتی سگ شما به اندازه کافی آموزش دید و بزرگ شد، آموزش نگهبانی از خانه را با او شروع کنید.

3-از کسی بخواهید که با شما همکاری کند: مثلاً اگر سگ را در حیاط جلوی خانه تنها گذاشته اید، آن شخص می‌تواند با وارد شدن به محل زندگی شما حس نگهبانی سگ شما را تحریک کند. فرد مورد نظر باید غریبه باشد و سگ شما او را تا آن زمان ندیده باشد.

وقتی سگ نزدیک می‌شود و پارس می‌کند، شخص باید صدایی بدهد که انگار ترسیده و فرار می‌کند. اگر فرد گزارش داد که سگ با تکان دادن دم خود به سمت حصار رفت و پارس نکرد یا علائم دیگری از محافظت از قلمرو را نشان نداد، می‌توانید این کار را دوباره امتحان کنید. هر روز به تمرین ادامه دهید. وقتی سگ به طرف غریبه پارس کرد، دوباره این کار را با یک غریبه دیگر امتحان کنید.

دلیل اینکه سگ بگیر نیست چیست

چرا برخی از سگ‌ها به طور طبیعی تمایل به بگیر یا محافظت از صاحب خود ندارند، ممکن است به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد. یکی از اصلی‌ترین دلایل، نژاد سگ است. برخی نژادها به طور ذاتی محافظتی هستند، در حالی که نژادهای دیگر مانند لابرادور و پودل معمولاً به عنوان سگ‌های اجتماعی شناخته می‌شوند. این نژادها بیشتر به ایجاد ارتباط مثبت با انسان‌ها تمایل دارند و در نتیجه رفتارهای تهاجمی کمتری از خود نشان می‌دهند.

علاوه بر نژاد، تجربیات اولیه سگ‌ها نیز موثر است. اگر سگ‌ها در دوران جوانی به درستی تربیت نشوند یا با افراد مختلف آشنا نباشند، ممکن است در بزرگسالی کمتر تمایل به دفاع از قلمرو خود داشته باشند. همچنین، شرایط محیطی و خاطرات تلخ گذشته می‌توانند بر رفتار آن‌ها تأثیر بگذارند.

مسائل بهداشتی نیز می‌تواند بر روی رفتار سگ‌ها تأثیر داشته باشد. مشکلات بینایی یا شنوایی می‌توانند مانع از آن شوند که سگ به خوبی به تهدیدات احتمالی واکنش نشان دهد. در نهایت، محدودیت‌های آموزشی و عدم ایجاد تحریکات مناسب می‌تواند به عدم تمایل سگ به نشان دادن رفتارهای بگیر بینجامد.

اهمیت انتخاب سگ

چند نکته مهم در مورد آموزش سگ برای محافظت از خانه وجود دارد:

سگی را انتخاب کنید که آموزش‌های شما را به خوبی یاد بگیرد. انتخاب نژاد صحیح سگ بسیاری از مشکلات شما را برطرف می‌کند. برخی از نژادهای سگ با کمی آموزش، از خانه شما محافظت می‌کنند.

اگر در کنار مدرسه هستید یا در خیابانی زندگی می‌کنید که رفت و آمد در آن زیاد است، سگ شما نمی‌تواند افرادی را که قصد نفوذ به داخل خانه را دارند، شناسایی کرده و دائما پارس می‌کند.

تربیت سگ برای نگهبانی از خانه می‌تواند شما را با مشکلات زیادی مواجه کند. معمولاً سگی که از خانه محافظت می‌کند، ممکن است هر کسی را گاز بگیرد.

سگ از چه سنی بگیر میشود

سن شروع بگیر شدن سگ‌ها معمولاً به نژاد و تجربیات اولیه آن‌ها مربوط می‌شود. بیشتر نژادهای نگهبان مانند ژرمن شپارد و دوبرمن در سنین میان ۶ تا ۱۲ ماهگی شروع به نشان دادن رفتارهای حفاظت‌کننده می‌کنند. این دوران، مرحله‌ای حیاتی برای تربیت و اجتماعی‌سازی سگ است، زیرا در این سنین سگ‌ها به شدت بی‌قراری دارند و یادگیری سریع‌تری از خود نشان می‌دهند. نکته‌ای که باید در نظر داشت این است که اجتماعی‌سازی سگ باید از سنین بسیار جوان آغاز شود. به طور کلی، سگ‌ها در سنین ۲ تا ۳ ماهگی باید با محیط‌های مختلف آشنا شوند. این رویکرد به آن‌ها کمک می‌کند تا از تجربیات مثبت شکل بگیرند و توانایی تعامل با افراد و محیط‌های جدید را توسعه دهند. برخی نژادها ممکن است تا سن بالاتری به پیشرفت در رفتارهای بگیر نیاز داشته باشند؛ برای مثال، نژادهای کوچک‌تر معمولاً زمان بیشتری برای آموزش نیاز دارند. در این شرایط، استعمال تکنیک‌های آموزش، تشویق و تقویت مثبت می‌تواند به یادگیری رفتارهای صحیح کمک کند.

به صورت کلی، سن ۶ ماهگی تا یک‌سالگی بهترین زمان برای شروع آموزش‌های ساختاری برای بگیر شدن سگ‌ها است. در این دوران، با ایجاد ارتباط قوی و برقراری اعتماد بین صاحب و سگ، می‌توان به نتایج مطلوبی دست یافت و رفتارهای مناسب امنیتی را در آن‌ها تبیین کرد.

چگونه سگ ادم گیر تربیت کنیم

تربیت سگ آدم گیر نیازمند یک رویکرد حرفه‌ای و صبورانه است که هدف آن ایجاد رفتار محافظتی بدون تحریک رفتارهای تهاجمی است. در ابتدا، ضروری است که سگ از سنین پایین با محیط‌های مختلف آشنا شود. این آشنایی به او کمک می‌کند تا احساس امنیت کند و از خانواده و صاحب خود محافظت نماید.

تمرینات اولیه باید شامل معرفی سگ به افراد مختلف، صداها و اشیاء جدید باشد. سگ باید یاد بگیرد که چه چیزی برای او تهدید به حساب می‌آید و بهترین واکنش‌ها نسبت به آن‌ها چه خواهد بود. برای مثال، می‌توان با قرار دادن سگ در موقعیت‌های شبیه‌سازی شده، او را به واکنش نشان دادن به غریبه‌ها عادت داد. تشویق به رفتارهای درست نیز یکی از کلیدهای موفقیت است. زمانی که سگ به درستی واکنش نشان می‌دهد، باید با برخورد مثبت و جوایز تشویق شود. این تشویق می‌تواند شامل خوراکی، محبت باشد. به تدریج، سگ یاد می‌گیرد که چه زمانی باید بترسد و چه زمانی نیاز به محافظت دارد. استفاده از بازی‌های آموزش محور نیز کمک‌کننده است. بازی کردن با سگ و نشان دادن حرکات خاص می‌تواند به او بیاموزد که چگونه باید در موقعیت‌های مختلف عمل کند. استمرار در آموزش و ایجاد نظم در تربیت او می‌تواند منجر به شکل‌گیری رفتارهای مثبت در سگ شود و او را به یک نگهبان کارآمد تبدیل کند.

چگونه سگ ترسو را بگیر کنیم

تربیت یک سگ ترسو به عنوان یک نگهبان، نیازمند دقت و اهتمام خاصی است. ترس در سگ‌ها می‌تواند ناشی از تجربیات منفی، اجتماعی‌سازی نادرست یا حتی مشکلات بهداشتی باشد. در ابتدا، هدف باید کاهش ترس سگ و ایجاد احساس امنیت در او باشد. یکی از روش‌های موثر، ایجاد فضای امن برای سگ است. این محیط باید آرام و بدون تنش باشد، جایی که سگ بتواند از اضطراب‌های خود دور شود. با ایجاد احساس امنیت، سگ به تدریج می‌تواند با واقعیت‌های جدید آشنا شود و به عملکرد مناسب ترغیب شود. افزایش اعتماد به نفس سگ می‌تواند با تکنیک‌هایی مانند تمرینات ملایم و تدریجی حاصل شود. به عنوان مثال، می‌توان سگ را به آرامی در معرض تجربیات جدید قرار داد، مانند معرفی افراد غریبه یا صداهای پر سر و صدا. زمانی که سگ به طور صحیح به یک موقعیت پاسخ می‌دهد، باید با محبت و تشویق پاداش داده شود. این عمل به او نشان می‌دهد که رفتارهایش مطلوب و درست است. 

پروفایل سگی که پارس میکنه گاز نمیگیره

سگ‌هایی که پارس می‌کنند اما گاز نمی‌گیرند، معمولاً دارای ویژگی‌های رفتاری جالبی هستند که شناخت آن‌ها می‌تواند به صاحبان حیوانات کمک کند تا با ایشان به بهترین شکل ممکن ارتباط برقرار کنند. این سگ‌ها در حقیقت افرادی هستند که تمایل به ایجاد ارتباط اجتماعی دارند و پارس کردن یک روش طبیعی برای آن‌ها برای جلب توجه و ارسال پیام به صاحب خود است.

این سگ‌ها به عنوان نگهبانان ایده‌آل شناخته نمی‌شوند، زیرا بیشتر به دنبال حمایت از خانواده هستند و از روش‌های غیر تهاجمی برای نشان دادن رفتارهای خود استفاده می‌کنند. پارس کردن معمولاً به معنای خوشحالی یا درخواست توجه از سوی صاحب است و آن‌ها تمایل به دفاع فیزیکی ندارند.

تربیت صحیح این سگ‌ها می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا رفتارهای محافظتی مثبت را بدون تحریک رفتارهای تهاجمی و خطرناک یاد بگیرند. ارتباط نزدیک و مثبت بین صاحب و سگ در این نوع از تربیت نقش کلیدی دارد. این سگ‌ها معمولاً به شدت زیرک هستند و با شناسایی صداها و موقعیت‌های مختلف به تدریج می‌توانند حساسیت به ویژگی‌های امنیتی را یاد بگیرند. 

در نهایت، درک رفتارهای این نوع سگ‌ها می‌تواند به صاحب کمک کند تا روش‌های صحیحی برای تربیت و آموزش فراهم کند. بدون شک، ترکیب رفتارهای مثبت و تشویق‌های مناسب می‌تواند باعث تبدیل یک سگ پارس‌کننده به یک نگهبان تصمیم‌گیرنده و منطقی شود.

آموزش درست سگ برای نگهبانی از خانه

تمام جلسات آموزشی را ساده و کوتاه اجرا کنید. اگر سگ شما فرمان را دریافت نکرد، یک قدم به عقب بروید و بعد دوباره امتحان کنید. همیشه جلسات آموزشی را با یک نکته مثبت تمام کرده و دستوری که سگ به خوبی یاد گرفته را تکرار کنید.

هرگز سگ خود را تنبیه نکرده یا با عصبانیت با او رفتار نکنید، زیرا این کار باعث می‌شود که از شما بترسد. لازم نیست به سگ نشان دهید که رئیس هستید، این روش‌ تربیتی قدیمی و بوده و ناکارآمد است و امروزه مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.

مطمئن شوید که همه افراد خانواده، سگ را به خاطر رفتاری مشابه تحسین می‌کنند. به یاد داشته باشید که توجه مثبت یا منفی برای سگ مفید است.

مهمترین نکته در آموزش سگ این است که باید برای شما و او سرگرم‌کننده و لذت بخش باشد.

به طور کلی، سگ نگهبان برای محافظت از اموال و خانواده شما آموزش دیده است، ولی اکثر سگ‌های نگهبان آموزش حمله ندیده‌اند و فقط تکنیک‌هایی مانند نگهبانی و آگاه کردن شما از حضور یا ورود یک غریبه یا خطرات بالقوه به آنها آموزش داده می‌شود.